Eind vorig jaar ontdekte ik deze blog. Een moedige blog die je echt wel doet beseffen hoe broos het leven is. Door de hype die begin dit jaar ontstond omtrent het thema stamceldonatie
heb je de blog van Tom misschien al ontdekt. Is dat nog niet zo, ga dan zeker eens een kijkje nemen. Gelukkig kan ik je vertellen dat het ondertussen al een stuk beter met hen gaat...
Rond de jaarwisseling deed het mij dus beslissen me op te geven als stamceldonor. Dat gaat zeer eenvoudig: ga naar dit formulier en registreer je. Je wordt dan later opgebeld om een afspraak te maken en langs te gaan.
Mijn afspraak was gisteren. Een fluitje van een cent eigenlijk. Op een half uurtje was de klus geklaard en heb ik nog bloed gegeven ook. Voor mensen onder jullie die nog twijfelen: gewoon doen !
Ik heb ondertussen ook een afspraak om langs te gaan voor het onderzoek als kandidaat-stamceldonor. Blij te lezen dat het meevalt.
BeantwoordenVerwijderenOrgaandonor wil ik ook wel zijn, maar het moet er natuurlijk eens van komen om langs te gaan bij de stad daarvoor. Nu ja, ik denk wel dat mijn familie dat ook zonder mijn eigen verklaring zou toestaan, mocht de vraag gesteld worden.
Volgende keer dat je een nieuw paspoort gaat ophalen? Da's maximum nog 5 jaar. :-) Want hoe raar het ook klinkt, op zo'n moeilijk moment zijn er toch nog wel veel mensen die neen zeggen. Ik ben van principe: als ik het zelf vastleg, dan moeten anderen hun hoofd niet over breken. Lekker simpel... :-)
Verwijderen