de zelfgemaakte nieuwjaarscadeau's

Nog heel even en het is weer cadeautjestijd. Dit jaar hield ik het realistisch en maakte ik slechts twee cadeau's zelf:

Nummer 1:

Recept 10 uit Zo Geknipt !.

Voor mijn grootmoeder. Handig om in haar handtas bij te hebben (hoop ik). 

En ja, voor je grootmoeder... dan mag dat gerust met een gouden knoopje hé. Stof kocht ik op het stoffenspektakel. U ziet het zeker nog verschijnen want wegens een groots plan (dat niet zal uitgevoerd worden) heb ik er ongeveer 2,5 meter van gekocht. Gelukkig vind ik het wel een zeer mooi stofje....

 

Nummer 2 is voor de zus en schoonbroer. In 2012 verhuisden deze naar hun eigen stek en stilaan beginnen ze daar nu toch wel aan verdere inrichting te denken. (Ik weet het, wat mij betreft duurt dat lang, maar ja, niet iedereen kan mijn passie voor inrichting delen hé...).

Al van bij de verhuis werd beslist dat de kleuraccenten rood-geel-blauw zouden zijn. Vorig jaar kregen ze dan ook dit zelfgeschilderd werk van mij cadeau: 

 Dit jaar maakte ik bijpassende kussens. 

Ik volgde deze tutorial. Mét paspel en rits. En ik moet zeggen... dat was mijn allereerste rits ooit ! De paspels werden uit dezelfde stof gemaakt. Zus en schoonbroer houden eerder van eenvoudig, dus ik hoop dat ze er blij mee zijn.
En voor wie de afwerking van de rits wil zien...

Best wel goed gelukt hé?

En dan tenslotte is er nog een cadeautje nummer 3. Niet zelfgekocht, niet zelfgemaakt, maar gisteren zelf aangevraagd en vandaag al in de bus gevonden...

Eén van de eerste dingen die ik in het nieuwe jaar zal doen is dus ongetwijfeld: een nieuwe vakantie uitkiezen. Hip hoi !

En met dit laatste bericht van 2013 wil ik jullie natuurlijk ook het allerbeste wensen voor 2014. Wat u maar wil... Ook een mooie reis, een goede gezondheid, een nieuw (of oud) goed lief, veel creatief plezier, ...

Vul zelf maar in !

Prettige feesten !
 
 

 

Waag nog snel je kans...

Zoals je hier kon lezen organiseer ik mijn eerste Give-away.

Wil je ook je kans wagen... Tijd tot morgenavond !

Bij de jaarwisseling wordt de give-away afgesloten.



Secret Santa : geven en krijgen...

Zoals u al eerder kon lezen schreef ik me in voor de Secret Santa van Tess.

Gisteren viel het pakje in de bus. Het is te zeggen: werd het pakje door de postbode door de te smalle spleet gewurmd. Envelop overleefde het niet, maar de inhoud gelukkig wel:

Knap opzoekwerk van Tine !, want ergens vermelde ik wel eens op het weide web dat ik graag zo'n stempeltjes van Hema wilde... Dankjewel Tine !!! Ook de tas en het kleine ritstasje ga ik zeker gebruiken. Toevallig is 'minder plastic' één van mijn goede voornemens voor 2014.

 

















En dan nu wat ik zelf verstuurde. Ik kreeg nog geen bericht dat het is aangekomen, maar aangezien het sinds maandag al op de post ging, vermoed ik dat het wel veilig is het met jullie te delen. 
(Geduld is voor alle duidelijkheid niet mijn beste kwaliteit...)

Mijn pakje zou naar Larissa gaan. Haar blog is niet zo uitgebreid, maar gelukkig was er een pinterest-bord met de simpele titel 'verlanglijstje'. Daar koos ik dus de kerstkoekjesvormpjes van Dille & Kamille uit in de hoop dat ze die ondertussen nog niet zelf gekocht had. 

En koekjes, die horen natuurlijk in een mandje. Dus maakte ik het Mandje Krokantje uit Zo Geknipt!. Heerlijk recept hé. Eenvoudig om te maken en toch een mooi resultaat...

De blog van Larissa gaat over het feit dat ze een marathon wil lopen voor haar 30ste. Best wel moedig vind ik dat. Ik werd dit jaar zelf 30 en haakte af ergens rond 7 km lopen. Al is het plan ook nooit een marathon geweest hoor... Wees gerust :-).

Maar goed... Een marathon lopen, als dat lukt, dan mag daar een serieus glas op gehoffen worden. Om het feest te versterken maakte ik bijpassende onderzettertjes...

 

Het idee haalde ik hier. Maar ik maakte er natuurlijk mijn eigen ding van...

Hopelijk is Larissa er blij mee.

Ik was alvast blij met mijn Secret Santa. Zeker voor herhaling vatbaar... 

Tot volgend jaar !

Vrolijke kerst !

Kersttijd is pakjestijd...

 

En het tweede jaar op rij dat de zus, de schoonbroer en ik samen voor alle pakjes zorgen. Vroeger hadden we zo'n briefje-treksysteem maar toen dat te moeilijk werd (families groeien nu eenmaal), zijn we overgestapt op die nieuwe traditie. Best wel fijn als alle familieleden je centjes sturen om voor hen een pakje te kopen.

:-)

En voor het eerst (want ik droomde daar toch al lang van) is het me ook effectief gelukt om alle pakjes assorti in te pakken. Voor andere mensen misschien heel erg banaal, maar ik ben er superblij mee ! Allemaal samen komt het wat slordig over, maar apart gezien vind ik de pakjes best wel mooi.

 

Elk familielid kreeg bovendien de opdracht twee kernwoorden door te sturen waaraan zijn of haar pakje moest voldoen. Er waren evidente dingen als 'gezellig' en 'kleurrijk' en 'muzikaal', maar hopelijk brengen ook de pakjes met kernwoorden als 'intens boeiend' en 'speels' wat leven in de brouwerij... (Denk gerust zelf eens na wat u zou kopen met zo'n kernwoorden als tip...)

Elk pakje kreeg zijn nummer en morgen (ik ben nu eenmaal een last-minute-vrouw) maken we nog een spelbord zodat elk pakje op een leuke manier bij de juiste persoon kan belanden.

Vertel het niet verder, maar pakje 19... da's voor mij ! :-)

Prettige kerst allemaal !!!!

PS: Wil je zelf ook een pakje, dan kan je nog altijd meedoen met mijn give-away...

Belofte maakt schuld: mijn eerste give - away.

Zoals je gisteren hier kon lezen, won ik haar fantastische give-away.
Nu had ik me voorgenomen dat als ik via een blog eens iets zou winnen, dat ik dan ook zelf een give-away zou doen. Nu kwam dat moment wel veel sneller dan gedacht, maar zoals de titel van deze post zegt: belofte maakt schuld.
Daarom mijn plan...
Ik heb niet direct een kant en klaar idee liggen om weg te geven. Dus waarom werken we niet gewoon op aanvraag:

Degene die het leukste realiseerbare idee heeft, die wint. 

(zelf had ik een schilderij of tekening op aanvraag in gedachten, maar wees gerust vrij om een andere suggestie te doen...)

1... 2... 3...
Laat jullie gaan en shoot !

 

Dankjewel !

Een tijdje geleden won ik bij haar deze give-away. Gisteravond vond ik het pakje in de brievenbus...

Geweldig !

Cirkelsjaal

Zondagavond ontdekte ik dat ik een uitnodiging bij een ex-collega op maandagavond helemaal vergeten was... Aj ! En ja, een mens kan niet met lege handen aankomen, dus besloot ik tijdens mijn middagpauze het fantastische mandje (recept 19) uit het boek Zo Geknipt! te maken. U beseft natuurlijk dat dit een geheel onrealistisch plan was. Het zou wel niet mijn eerste mandje zijn, maar klaar over de middag... Tja.

Eens middag aangebroken werd overgeschakeld op plan B. Ongeveer 1u tijd... Een cirkelsjaal... da's realistischer. Had ik ook al eerder gemaakt, dus geen tutorial meer nodig. (ahum... :-))

Het stofje kocht ik voor mezelf en groot was dan ook de ontgoocheling dat de lap stof niet groot genoeg zou zijn voor 2 sjaals... Toch werd de sjaal gestikt.

De afmetingen zocht ik echter niet voldoende op, want na afwerking bleek dat de sjaal maar heel nipt twee keer rond het hoofd kan gedraaid worden. 

Voordeel daarvan is dat hij geheel bij toeval wel de perfecte lengte heeft om gewoon zo rond je nek te hangen. En u raadt het al, waar hangt de sjaal vandaag...

Rond mijn eigen nek ! :-)
De vriendin, die kreeg een flesje wijn en was ook daar zeer blij mee...

Stofje komt van het stoffenspektakel.

Fan van vriendelijkheid

Een paar dagen geleden las ik dit artikel in de krant. Ik las al eerder over soortgelijke acties en vond het wel fijn gevonden. Maar andere andere kant denk ik dan, eigenlijk jammer dat we zo'n actie al fijn gaan vinden. Eigenlijk zou zoiets evident moeten zijn.

De mini-psycholoog in mij doet dan al direct aan zelfreflectie. Zou ik ook meer betalen voor mijn koffie (even in de veronderstelling dat ik een koffie-drinker ben)? Ik denk eigenlijk van niet. Ik probeer wel altijd vriendelijk te zijn. Op straat probeer ik mensen steevast goeiedag te zeggen. Ik had zelfs ooit een vriendje die me daar mee uitlachte. De liefde was dan ook geen lang leven beschoren. :-)
Maar goed, misschien kan het wel nog beter. Voorlopig doen we ons best om ons niet te laten ontmoedigen door het winterweer. Wist u dat mensen in de zomer veel makkelijker goeiedag terug zeggen dan in de winter? Hoogst merkwaardig...
En in de winkel en zo? Ja, daar ga ik dus op letten. Want hoewel ik denk dat ik niet vaak opgejaagd ben en dus altijd vriendelijk, vrees ik toch dat ik daar een iets te rooskleurig beeld van mezelf heb. Vriendelijk kan je nooit genoeg zijn. Ik let erop.

En u, ook fan van meer vriendelijkheid?

Laat je maar eens goed gaan - deel 2 en 3

Deel 2... 

Aan mijn deur hangt een eenvoudige zelfgemaakte krans met eucalyptus uit eigen tuin.

Ik vind hem mooi. :-)

Deel 3...

Was moeilijk om te fotograferen... Een kerstslinger voor extra sfeer. 

Ik maakte hem met kerstballen en decoratie die ik eerder al had.

- sterren vorig jaar door de mama gehaakt (ik heb te weinig geduld :-))

- vilten kerstballetjes 

- gekochte decoratie allerhande

Het meest fier ben ik echter op de papieren sterren. Die zijn nieuw dit jaar. De patronen vond ik bij haar. Vakje 5, tot hiertoe mijn favoriete vakje op de Samenspinsels Adventskalender 2013. Ster 1 nam ik vrijwel compleet over. Bij ster 2 ging ik al wat vrijer te werk. En bij ster 3 bleef maar de helft van het oorspronkelijke patroon overeind. Ik hoop dat ze dat niet erg vindt...

Voor wie zelf ook aan de slag wil met haar fijne patronen heb ik misschien nog een tip... Bij ster 2 en 3 kleurde ik voor en achterzijde verschillend in. Dit geeft een mooie schakering in kleur als je tegenlicht kijkt. 

Hopelijk hebben jullie even veel plezier aan het kerstversieren dan ik ! 

Laat je eens goed gaan... deel 1

De voorbije weken ging het hier niet zo goed. Officieel ziek was ik niet, maar officieus toch redelijk ellendig. 

Maar goed, dat is voorbij.

Tijd om er opnieuw in te vliegen. De stofdoek werd bovengehaald, er werd gestofzuigd en opgeruimd. (Dweilen is voor later eens. :-))

En eens er weer ruimte was, werd die vrolijk opgevuld met een eerste portie kerstsfeer. Ik hou van gezelligheid, dus ja, kerstversiering vind ik top !

 

Geïnspireerd door deze wedstrijd ging ik aan de slag om niet enkel te versieren, maar ook opnieuw voor 'een boom' te zorgen. De eerste twee jaren van het alleenwonen werd namelijk telkens een echte boom gezet. Dit kost echter in verhouding vrij veel geld en héél wat sleurwerk voor 1 iemand alleen. De voorbije jaren ging ik dus boomloos door het (kerst)leven. 

Tot ik dus las over dit superidee... Wat mij betreft voor herhaling vatbaar, want ik had ook nog een paar andere ideeën die ik best nog wel eens wil uitproberen.

Ben je geïnspireerd en wil je zelf ook een boom maken?

Ik toon jullie hieronder hoe ik te werk ging bij de mijne. 

Je heb nodig:
- een canvas (of een witgeverfde houten plank)
- witte en rode draad 
- duimspijkers

  Met een hulpkoordje geef je de vorm van je gewenste boom aan.

 

Telkens knoopjes leggen ter hoogte van je hulpdraadje en achteraan vastmaken met een duimspijker.

Tot je dit hebt...

 

Hulpkoordje verwijderen en je boom een plaatsje geven...

 

En dan... naar hartelust versieren natuurlijk !

Mogelijks kan mijn boom zelfs nog ingehuldigd worden als kerstkaarthouder ook...

En helemaal onderaan vindt u deze...

Kindje Jezus ligt voorlopig nog in de schuif. Op 25 december mag die erbij en kunnen ook de drie koningen aan de andere kant van de living hun reis beginnen... :-)

Kerst op komst ?

Ook bij mij is de eerste kerstdecoratie geland. Voor de normale traditionele kerstversiering had ik nog geen tijd, maar het zelfgemaakte stuk tijdens een workshop bloemschikken kreeg toch al een plaatsje op de tafel. Zou ook nog graag meedoen met deze wedstrijd. Alleen ... die tijd hé ! Wat is dat toch de laatste tijd met die tijd? Net alsof die samen met de zon het land is uitgetrokken. Jullie je kerstversiering al bovengehaald?

Nog geen tijd voor het vaste extra moment...

... gelukkig kunnen we de wekelijkse tekenacademie-sessie wel aanhouden.
Resultaat van deze week:

De eerste bleef braaf bij de opdracht (houtskool). Bij de tweede is het experimenteren met andere materialen een beetje uit de hand gelopen. Van de houtskool is niet veel meer te zien... :-) Toch ben ik tevreden van het resultaat. 

Volgende week meer van dat + hopelijk eindelijk tijd voor iets extra. Uiteindelijk was ik voor die extra's deze blog gestart...

Een zakjesworst

Yes ! Ik slaagde erin nog eens achter mijn naaimachine te kruipen. Meestal gebeurt dat omwille van een deadline. Deze keer het etentje voor de verjaardag van mijn grootouders. Jaja, ik ben 30 en heb (hout vasthouden) nog steeds 4 gezonde grootouders. (Even tussendoor vermelden want ik ben daar toch wel best fier op. :-))

 

Goed, een paar dagen (weken?) geleden vroeg de grootmoeder me of ik voor haar een nieuw zakje kon maken voor haar plastiek zakjes. Zo'n doortrekding. Je steekt er bovenaan zakjes in en onderaan trek je er andere weer uit. Het hare was versleten en ze wilde graag een nieuw. 

En dan doen wij dat hé. Met véél plezier. Ik hoop dat ze er blij mee is.
De stof kreeg ik mee en de overschot mag ik houden. Hip hoi ! Ik zou ze zelf nooit kiezen maar is misschien wel leuk om nog eens ergens in te verwerken.